Patroni opolskich ulic. Wojciech Korfanty

Tym razem przybliżymy Państwu sylwetkę bardzo zasłużonego dla Polski działacza Wojciecha Korfantego. Patronuje on drodze na wyspie Pasieka.

Wojciech Korfanty urodził się 20 kwietnia 1873 roku w Sadzawkach (na terenie obecnych to Siemianowic Śląskich). Pochodził z prostej rodziny. Jego ojciec Józef był górnikiem w kopalni Fanny. Wychowany był w duchu polskości, nauczono go tradycji, wiary i języka jego przodków.

Swoją edukację rozpoczął w niemieckiej szkole ludowej w Siemianowicach. Następnie kontynuował ją w katowickim Gimnazjum Królewskim. Poznał tam Konstantyna Wolnego. Wraz z nim założył w szkole tajne koło, gdzie promował literaturę i kulturę polską. Po zdaniu egzaminu dojrzałości rozpoczął studia na Politechnice w Charlottenburgu. Szybko przeniósł się jednak na Królewski Uniwersytet we Wrocławiu, gdzie studiował na Wydziale Filozoficznym. Po roku przerwał studia na 2 lata i zatrudnił się jako korepetytor, by zdobyć fundusze na dalszą edukację. W maju 1901 roku przeniósł się na ostatni semestr do Berlina i w sierpniu zakończył studia.

Po studiach dołączył do Ligi Narodów, gdzie działał wraz z Romanem Dmowskim. W tym czasie został również redaktorem naczelnym “Górnoślązaka”. W 1901 roku został aresztowany i stanął przed poznańskim sądem za publikację artykułów pt. “Do Niemców” i “Do moich braci Górnoślązaków”. Został skazany na 4 miesiące więzienia. W 1907 lub 1908 odszedł z endecji.

W latach 1903 do 1912 był posłem do Reichstagu, gdzie włączył się do Koła Polskiego. Z powodu ataków przeciwników politycznych i własnego środowiska zrezygnował z kandydowania w wyborach do Reichstagu w 1912 roku. Jednak w 1918 roku Wojciech Korfanty ponownie kandydował i zwyciężył. Głosowali na niego nawet Niemcy, pomimo tego, że jego sztandarowym postulatem było oderwanie od Cesarstwa Niemieckiego Śląska, Wielkopolski i części Pomorza.

W latach 1918–1919 był członkiem Naczelnej Rady Ludowej stanowiącej rząd Wielkopolski podczas Powstania Wielkopolskiego. Następnie został Polskim Komisarzem Plebiscytowym na Górnym Śląsku. Regularnie występował na wiecach opowiadając się za stroną polską. Oferował każdemu rolnikowi krowę za oddanie swojego głosu za Polską. Po zakończeniu Plebiscytu, który prowadzony był w atmosferze terroru i manipulacji, stanął na czele III Powstania Śląskiego. O roli Wojciecha Korfantego w III Powstaniu mogą Państwo przeczytać w artykule dostępnym na naszej stronie tutaj.

W odrodzonej Polsce w latach 1922–1930 sprawował mandat posła na Sejm I i II kadencji. Związany był z Chrześcijańską Demokracją. 14 lipca 1922 Wojciech Korfanty został desygnowany przez Komisję Główną Sejmu RP na premiera. Nie rozpoczął jednak formułowania rządu na skutek interwencji Józefa Piłsudskiego. Został jedynie wicepremierem w rządzie Witosa.

Wojciech Korfanty zmarł w szpitalu św. Józefa przy ul. Hożej w Warszawie 17 sierpnia 1939 roku.