Jak przeżyć Wielki Post?

Dziś w kościele katolickim obchodzimy Środę Popielcową, która rozpoczyna nowy okres liturgiczny nazywany Wielkim Postem. Sensem Wielkiego Postu jest przygotowanie się do najważniejszych dla chrześcijan Świąt Wielkanocnych.

Po wielkim poruszeniu konsumpcyjnym, które przychodzi w Tłusty Czwartek – chociaż w tym roku „pączkowe święto” zeszło na dalszy plan – nadchodzi Wielki Post – czas pokuty i nawracania się.

Ponad 40 dni, w trakcie których ludzie wierzący próbują pojednać się i zbliżyć do Boga. Elementami, które pomagają im w przygotowaniu się do Wielkanocy są przede wszystkim post, modlitwa i jałmużna.

POST, czyli wstrzemięźliwość, umiarkowanie i wyrzeczenie się dóbr tego świata z pobudek religijnych. Jeżeli pościmy, to odmawiamy sobie celowo dobrodziejstw i wygód, aby zrobić przestrzeń do zintensyfikowania relacji osobistej z Panem Bogiem.

MODLITWA rozumiana jako relacja, rozmowa z Najwyższym, nieograniczająca się do odmówienia pacierza, a do medytowania i rozmyślania wypowiadanych w niej słów, a także pochylenia się nad Słowem Bożym.

JAŁMUŻNA jest jedną z form miłości bliźniego, a jej właściwą pobudką powinna być cnota teologalna – miłość. Jeżeli decydujemy się na ten krok, to pamiętajmy, aby starać się czynić to bezinteresownie, zgadzając się na swego rodzaju stratę, właśnie w imię tej miłości do bliźniego.

Wielki Post może być trudnym i jednocześnie pięknym czasem, a dobrze przeżyty wniesie w nasze życie wiele dobra.  

W Kościołach, a także na stronach internetowych, kapłani, siostry zakonne i świeccy prowadzą różnego rodzaju rekolekcje, konferencje, które mogą nam pomóc w przeżywaniu okresu Wielkiego Postu.

autor: MD/ŁK