Ku przygodzie! „Enola Holmes 2”

„Myślę, że poziom sympatii wobec tego filmu, wynikać będzie w dużej mierze, od pierwotnego odbioru części pierwszej – jeśli wciąż jesteście zadowoleni z seansu filmu z 2020 roku, to nową część przywitacie równie entuzjastycznie.” – sprawdź, co jeszcze pisze Kasia o najnowyszych przygodach siostry słynnego Sherlocka Holmesa.

Enola Holmes 2 (2022)
reż.: Harry Bradbeer
scen.: Jack Thorne
wyst.:  Millie Bobby Brown, Henry Cavil, Helena Bonham Carter, David Thewlis, Louis Partrige

Enola Holmes (Millie Bobby Brown), po ostatnich, ekscytujących przygodach, postanawia nie być gorsza od swego starszego brata, Sherlocka (Henry Cavil) i zakłada agencję detektywistyczną, by rozwiązywać tajemnice i zagadki z życia mieszkańców Londynu. Niestety, choć w młodej dziewczynie są niespożyte pokłady energii oraz niegasnąca chęć działania, klientów brak – większość zainteresowanych chce co prawda pracować z Holmesem, ale tym starszym stażem. Po tygodniach bezczynnego czekania i stagnacji w interesie Enola postanawia zamknąć biuro, kiedy niespodziewanie drzwi agencji otwierają się i staje w nich mała dziewczynka, pracująca w fabryce zapałek, potrzebująca pomocy w znalezieniu swojej siostry. Szereg poszlak, niewyjaśnionych zdarzeń i kilka zbiegów okoliczności sprawiają, że Enola musi nie tylko odnaleźć zaginioną, młodą kobietę, ale również rozwiązać zagadkę morderstwa, wmieszać się niepostrzeżenie w towarzystwo londyńskiej socjety i odkryć przy okazji kto stoi za finansowymi oszustwami bankowymi, nad których genezą głowi się od miesięcy jej starszy brat.

Pierwsza część netflixowej Enoli Holmes z 2020 roku była dobrym wyborem na weekend, natomiast jej kontynuacja, recenzowana tutaj druga część, jest nawet lepszą opcją, bo lepiej zrealizowaną, sprawniejszą w swojej narracji, jeszcze bardziej rozrywkową i bardziej przygodową. Myślę, że poziom sympatii wobec tego filmu, wynikać będzie w dużej mierze, od pierwotnego odbioru części pierwszej – jeśli wciąż jesteście zadowoleni z seansu filmu z 2020 roku, to nową część przywitacie równie entuzjastycznie.

Film Harry’ego Bradbeer’a jest nieskomplikowaną historią, z wyraźnie zaznaczonym podziałem wątkowo-gatunkowym – mamy odpowiednio rozwinięty element detektywistyczny, sprawnie dawkowany od początku, zagarniający po drodze coraz więcej bohaterów; mamy szereg barwnych przygód i zabawnych sytuacji, gdzie młodość, świeżość i naturalność głównej bohaterki napędzają akcję i rozwiązania nagromadzonych zagadek; mamy w końcu, lekki, łatwy i przyjemny wątek romansu i rodzącej się miłości, a wszystko to okraszone niewymuszonym humorem oraz niezaprzeczalną chemią między bohaterami.

Najnowsza Enola, naszpikowania łamigłówkami, przygodami, energetyzującą zabawą, scenami pościgów i walki, młodzieżową frajdą i odwiecznymi w gatunku pytaniami, Kto za tym stoi? i Kto kogo zabił?, cierpi jednak na dłużyzny i mogłaby spokojnie trwać nieco krócej, tym samym mieszcząc wszystkie intrygi w lepszym dla siebie czasie. Z drugiej zaś strony, im seans dłużej trwa, tym więcej czasu spędzamy z obsadą, a trzeba przyznać, że jest z kim – oprócz urokliwej Millie Bobby Brown, która kradnie praktycznie cały film, mamy jeszcze Henry’ego Cavila, który w portretowaniu najsławniejszego detektywa spisuje się przyzwoicie; zresztą ta dwójka w najnowszej części otrzymuje więcej czasu ekranowego niż poprzednio i ich bratersko-siostrzana miłość rośnie w siłę, wywołując uśmiech na twarzy.

Wyczekuję po cichu kolejnej części przygód Enoli Holmes, samozwańczej młodej detektyw, która wdzięcznie i pomysłowo zabiera się za rozwiązywanie zagadek; jest w jej historii pewien urok i nienachalny #girlpower, zgrabnie połączony z młodzieżową butą, naiwnością i nadzieją. Seans jej przygód należy do niezobowiązującej przyjemności, z której serdecznie polecam wam skorzystać.

Ocena Kasi: 6,5/10