Dziś Światowy Dzień Tapira – [video]

Dziś obchodzimy światowy dzień tapira i nie chodzi tutaj o wybujałą fryzurę tworzoną z puszyście postawionych włosów, popularną w latach 70. i 80., a mowa o zwierzęciu, wyglądem przypominającym krzyżówkę świni ze słoniem. Wzrostem jednak równy świni, a korelacja do słonia jedynie zostaje zachowana w trąbie, którą posiada. Ssak ten zamieszkuje Amerykę Środkową i Południową a także Azję południowo-wschodnią. Ciekawostką korelacji rodzinnych tapira jest taksonomia, czyli podział gatunków z uwzględnieniem wszystkich cech. Mimo, że z wyglądu podobne do świni to spokrewnione są nosorożcami i końmi.

Wśród tapirów rozróżniamy aż pięć gatunków: – panamski, górski, czaprakowy, amerykański i amazoński. Najlepszym środowiskiem tapirów są tereny podmokłe, i bagniste. Często można ujrzeć je na terenach zalewowych lub blisko meandrów rzecznych. Z natury są łagodne, odżywiają się głównie owocami i o dziwo, są dobrymi pływakami. Wysokie od 0,7 m do 1,20 metra, na długości mierzą od 1,8 m do 2,50 m, a waga waha się pomiędzy 180 a 270 kilogramów. Kolejna ciekawostką jest fakt, że to samice tego gatunku są większe i cięższe niż samce.

Tapiry anta są samotnikami i chociaż nie są zwierzętami i mają tendencję do trzymania się schronienia w lesie w ciągu dnia i wychodzenia na żer nocą. W okresie godowym, tapiry spotykamy wędrujące lub żerujące w parach. Głównym zmysłem w poruszaniu się dla tapira jest węch. Niestety wzrok ma ograniczony i z tego powodu na nim nie polega. Z natury są płochliwe, ale tez umieją pokazać „pazur”, szczególnie podczas rywalizacji o partnerki lub w obronie swoich terytoriów.

Tapiry anta wydają kilka różnych dźwięków. Wrzask służy do wyrażenia strachu, niepokoju lub bólu. Odgłosy klikania do identyfikacji osobników tego samego gatunku, szczególnie w okresie godowym. Natomiast prychanie i sapanie to komunikat okraszony agresją i bojowym nastawieniem. Do komunikacji z osobnikami innych płci i ras używają metod chemicznych, poprzez oznaczanie terenu moczem i wydzielinami z gruczołów zlokalizowanych na pysku.

W naturze głównym myśliwym polującym na tapira jest jaguar oraz kajman. Napotkawszy któregoś z nich z reguły chowa się w wodzie lub w gęstych zaroślach i na bagnistych terenach. Zauważono, że w okolicznościach braku ucieczki, tapir podejmuje szarże bezpośrednio na swojego prześladowcę.

oprac. PK

źródło: Zoo Poznań