Filmy na celowniku. Propozycje dla młodzieży

Szkoła potrafi nieźle dać w kość. Myślę, że każdy z nas może z ręką na sercu powiedzieć, że w jego życiu był moment, kiedy nie chciał już słyszeć charakterystycznego dzwonka, albo liczył ostatnie minuty do końca lekcji. Żeby jakoś lepiej znieść kolejne szkolne tygodnie, polecam Wam trzy filmy na weekend traktujące o czasach liceum i towarzyszącym w tym czasie młodzieńczym przemianom. I choć są tam przedstawione głównie amerykańskie realia, to jestem pewna, że znajdziecie w nich pewne uniwersalne prawdy.

Klub Winowajców (The Breakfast Club, 1985)

Sportowiec (Emilio Estevez) oraz najpopularniejsza dziewczyna w szkole (Molly Ringwald), buntownik (Judd Nelson), kujon (Anthony Michael Hall) i klasowa dziwaczka (Ally Sheedy). Piątka dzieciaków z liceum sobotni dzień musi spędzić w szkole, pisząc wypracowanie w ramach „szkolnej odsiadki”. Im więcej czasu ze sobą spędzają, tym coraz bardziej dochodzą do wniosku, że żadne z nich nie jest tym, za kogo się podaje – społecznie przypisane role coraz mocniej im przeszkadzają i stopniowo ograniczają. Każde z nich po pewnym czasie „pęka” i dochodzą wspólnie do momentu, kiedy muszą zadać sobie pytanie o słuszność swoich uprzedzeń i podejmowanych przez siebie decyzji. Chociaż wymienione wcześniej amerykańskie stereotypy odeszły do lamusa, to dzięki świetnej reżyserii i scenariuszowi Johna Hughes’a dalej są w stanie rozbawić do łez, chwycić za serce i trafić w najczulsze struny. Ponad 30 lat od premiery młodzieżowe opus magnum lat 80. jest w stanie przedstawić więcej prawd o presji, pragnieniach i obawach nastolatków, niż niejedna współczesna produkcja Netflixa.

Łatwa dziewczyna (Easy A, 2010)

Kłamstwo ma krótkie nogi, a plotka rozchodzi się z prędkością światła. Te dwie okrutne prawdy przejmują kontrolę nad życiem Olive Penderghast, kiedy w przypływie chwili i emocji, mówi niespodziewanie swojej przyjaciółce, że straciła dziewictwo z nowo poznanym, starszym od siebie chłopakiem. Jak można się domyśleć, odkręcenie takiej historii, szczególnie w amerykańskim liceum, graniczy z cudem… Choć brzmi stereotypowo i przeciętnie, to Łatwa dziewczyna jest mądrą, pełną dobrego humoru komedią; niebanalną historią, której mocną stroną jest dobrze napisany scenariusz (luźno inspirowany Szkarłatną literą) i genialnie dobrana obsada. Emma Stone jako Olive to ironiczna, samoświadoma nastolatka, jednocześnie dobra, oddana przyjaciółka. W trakcie seansu zamarzycie, by w przyszłości stać się takimi rodzicami jak filmowi Rosemary i Dill Penderghast (Patricia Clarkson i Stanley Tucci), ażeby z równą do ich miłością i zrozumieniem kochać i akceptować swoje dzieci.

Lady Bird (2017)

Dojrzewająca nastolatka, 17-letnia Christine (Saoirse Ronan), tytułowa „Lady Bird”, chce tego, czego prawie każda z nas w jej wieku: chce być inna i chce być akceptowana. Uczęszczająca do katolickiego liceum dziewczyna marzy o zmianach, o studiach w wielkim mieście, o smakowaniu świata w całej jego okazałości, innymi słowy: o lepszym życiu. Gdyby tylko mogła, w mgnieniu oka zostawiłaby za sobą swoją rodzinę, w szczególności matkę – zapracowaną do granic pielęgniarkę, która coraz gorzej znosi humory zbuntowanej córki oraz pogłębiające się w domu problemy finansowe. Lady Bird jest przekonana, że wydoroślała i rodzinne Sacramento nie spełnia jej oczekiwań, a najbliżsi nie rozumieją potrzeb. Za wszelką cenę chce udowodnić sobie – a przede wszystkim światu – że może osiągnąć więcej niż wszystkim się wydaje. Film Grety Gerwig w bardzo czuły i prawdziwy sposób pokazuje kluczowe momenty w życiu każdego człowieka – pierwsze miłości, pierwsze rozstania, pierwsze zderzenie z rzeczywistością i związane z tym rozczarowanie. Reżyserka w klarowny sposób pokazuje nam, że dorastanie i towarzyszące mu emocje są jak pole minowe – trzeba mieć wielkie szczęście i mocno się postarać, żeby nie trafić na głęboko ukryty (w sobie) ładunek.

Poleca Katarzyna Borucka

O autorce: To wielka miłośniczka kina i zwierząt. W Opolu ukończyła Kulturoznawstwo na specjalności filmoznawczo-teatrologicznej oraz Filmoznawstwo i Wiedzę o Nowych Mediach na Uniwersytecie Jagiellońskim. W czasie studiów aktywnie uczestniczyła kulturalnym życiu Opola i Krakowa, m.in. pracując w Teatrze im. Jana Kochanowskiego, pisząc dla festiwalu Etiuda&Anima czy zajmując się obsługą kina w czasie Kraków Film Festival. Uwielbia amerykańskie kino, szczególnie kino klasyczne oraz kino nowej przygody.